Tot afgelopen jaar kocht ik in het najaar altijd een voorraadje pompoenen. Die bewaren we in de garage. Daarmee maak ik dan met enige regelmaat pompoensoep. Dat vinden David en ik allebei héérlijk. Zo komen wij de winter wel door.
In het begin hadden de kinderen een hekel aan onze voorliefde voor pompoenen. Maar zelfs die beginnen de pompoensoep te waarderen. Kwestie van vaak genoeg eten blijkbaar 😉
‘Eigen’ pompoenen
Dit jaar ging het anders. We hadden een pompoenplant in de tuin. Het leek me namelijk zo leuk om eigen pompoenen te kweken.
In eerste instantie plantten we ‘m tussen de rijen mais. Ik had gelezen dat maïs en pompoen goede buren zijn in de zogenaamde combinatieteelt. Leuk bedacht, maar bij ons werkte het niet. Al snel werd de plant daar te groot. We verhuisden ‘m naar een verloren hoek onder een appelboom. Eigenlijk is het daar te donker, maar hij moest het ermee doen. Af en toe kwamen er kleine vruchtjes aan, maar de meeste vielen er ook snel weer af. Uiteindelijk bleef er één kleine pompoen over. Waar ik heel trots op was.
Met de pompoenvoorraad kwam het uiteindelijk toch goed. Meer dan. Eerst kreeg ik er nog twee van een vriendin. Kort daarna zette een vriendin van m’n moeder een hele grote bij onze voordeur. Als verrassing. Super lief!
Later kregen we nog een buitenbeentje. Die was gescheurd, dus moest toen snel op. De andere had buiten een plekje gekregen als herfstversiering. Ook m’n moeder en haar vriendin hadden een grote pompoen buiten staan. Toen begon het te vriezen en moesten ze naar binnen. Ze verhuisden allemaal naar onze garage. Blijkbaar waren wij de enige die de pompoen ook in culinair opzicht waarderen 😉
Grote voorraad
Pompoenen had ik dus genoeg. Het verschil met andere jaren was de grootte van de pompoenen. Normaal heb ik van die kleine. Ieder goed voor een pan soep. Nu had ik drie echte joekels.
Op een vrije dag hielp onze zoon door één van die pompoenen in grote stukken te snijden. De helft ervan sneed ik in blokjes en die gingen in de soep. Het werd een héle grote pan soep. Gelukkig maar dat je die goed kunt invriezen.
De rest van de pompoen ging in emmers in de kelder. Maar niet voordat we ze gewogen hadden. Er was nog bijna 5 kilo over!
Crackers, crackers en nog meer soep
Enkele dagen later had ik tijd om te bakken. Ik besloot pompoenzadencrackers te maken. Op smaak gemaakt met koek- en speculaaskruiden. Heerlijk vinden wij die. Gewoon met een lik roomboter. Ik kan daarvan genieten zoals ik vroeger van een koekje genoot.
Vijf volle bakplaten later was de pompoen bij lange na niet op. Terwijl ik de crackers anderhalf keer zo dik gemaakt had als anders. Dus bakte ik nog 5 bakplaten. Deze keer met allerlei hartige kruiden. Die waren ook zó lekker! Misschien zelfs nog lekkerder dan die andere.
Groenten-zadencrackers vind ik ideaal om op voorraad te hebben. Niet alleen zijn ze ontzettend lekker, maar ook super gezond en je kunt ze máánden bewaren. Maar na 10 bakplaten en een dagje in de keuken hield ik het crackers bakken voor gezien.
Maar ondertussen had ik nog steeds pompoen over. Zonde als die slecht zou worden. Weer zette ik pompoensoep op het menu. Deze keer met linzen. En uiteraard gevuld met allerlei andere groenten. Want zo vind ik soep het lekkerst.
Pompoencake
Met de rest van de pompoen wilde ik een soort van pompoencake maken, zoals je wel ziet in Amerikaanse recepten. Maar dan niet met pompoenpuree, maar met grof geraspte pompoen. Een beetje zoals wortel in een wortelcake. Uiteraard bakte ik deze cake met glutenvrije meel. Ik gebruikte een combinatie van amandel- en kokosmeel. Als vulling gebruikte ik noten, zaden en pitten. En stukjes appel. Dat deed me denken aan het appelnotenbrood dat ik vroeger regelmatig bakte voor onze kids voor in hun lunchtrommeltje.
Ik had nog nooit eerder zo’n pompoencake gemaakt en het recept kwam zo’n beetje uit de losse pols. Dat gaat natuurlijk niet altijd goed. Toen ik het beslag in de vorm wilde doen, was het dan ook wel erg dik. Op het laatste moment heb ik er toen nog Griekse yoghurt door geroerd.
Of meer een brood?
Het eindresultaat was meer een brood dan een cake. Maar wél ontzettend lekker. Gewoon met een lik roomboter erop vonden wij ‘m het lekkerst. Er zitten zoveel verschillende smaken en texturen in, dat het niet meer nodig heeft. Een brood om zeker vaker te maken.
Gelukkig hebben we nog pompoenen 🙂
Pompoen-appelbrood met noten, zaden en pitten
Ingrediënten
- Natte ingrediënten
500 g pompoen met schil, grof geraspt
2 kleine appels (300 g) met schil, in blokjes
3 eieren
60 g roomboter, gesmolten
100 g Griekse yoghurt
- Droge ingrediënten
100 g lijnzaad
75 g elk van pompoenpitten en zonnebloempitten
75 g walnoten of pecannoten
100 g amandelmeel
40 g kokosmeel
2 el gedroogde sinaasappelschil in reepjes
3 el koek- en speculaaskruiden
2 el psylliumvezels
1 el bakpoeder
2 tl Keltisch zeezout, of naar smaak
Stappen
- Meng de natte ingrediënten.
- Meng de droge ingrediënten.
- Doe de droge bij de natte ingrediënten en roer goed door.
- Bekleed twee bakvormen met bakpapier en verdeel het beslag over beide vormen.
- Bestrooi met kaneel en zonnebloempitjes en druk deze een beetje aan.
- Bak circa 45 – 55 minuten op 175 graden Celsius of tot het brood gaar is. Een sateprikker moet er droog uitkomen.
Let wel, het brood blijft ook als het gaar is wel wat vochtig/smeuiig door de pompoen en appel.
Notities
- Voor twee lage broden, elk in een cakevorm van 30 x 11 cm.
- Het brood blijft een beetje vochtig / smeuiig. Dat komt door de pompoen en appel. Het betekent niet dat het brood niet gaar is! Het gaat ook niet ten koste van de smaak.
- Je kunt dit brood heel goed invriezen. Je kunt het van te voren in plakjes snijden en met stukjes bakpapier ertussen in een bak of zak in de vriezer doen. Je kunt dan steeds een plakje laten ontdooien. Eventueel kun je zo’n plakje kort opwarmen. Dat kan ook in een koekenpan. Zelf gebruiken we daar de restwarmte van onze gietijzeren of stalen koekenpan voor, nadat we een eitje gebakken hebben.
- RMR2.0: Amandelmeel en kokosmeel staan op de lichtrode lijst van de Real Meal Revolutie 2.0. Gebruik van producten van deze lijst past niet bij fase 2 en 3. Appel staat op de oranje lijst B. Gebruik van producten van deze lijst past niet bij fase 3. Pompoen, Griekse yoghurt en noten staan op de oranje lijst A. Gebruik van producten van deze lijst is zeer beperkt tijdens fase 3.
- RMR2.0 fasen: Het recept is geschikt voor fasen 1 en 4.
- Meer info RMR2.0: Meer over de vet gezonde leefstijl van de Real Meal Revolutie2.0 vind je onder het recept.
Gezond worden en blijven
In 4 stappen gezond
De Real Meal Revolutie (RMR) is een vet gezonde koolhydraatarme methode, mede opgezet door prof. Tim Noakes. De methode wordt onderbouwd door recente wetenschappelijke inzichten over gezonde voeding. In RMR 2.0 worden 4 stappen gevolgd die zich achtereenvolgens richten op kennis, verbeteren van je gezondheid, een gezond gewicht door optimale vetverbranding en het vasthouden van dat gezonde gewicht voor de rest van je leven.
Hoe je dat doet kun je vinden op mijn blog en in het boek ‘Van GezondDorp naar GezondLand‘. Van dat boek ben ik ook mede-auteur, maar ik heb er geen enkel financieel belang bij. Dat laatste geldt overigens ook voor deze blog, die om dezelfde reden ook helemaal reclame-vrij is.
Gezond eten
Wil je meedoen, sluit je dan aan bij de Facebook groep ‘Het nieuwe eten: koolhydraatarm en vet gezond‘.
Minder vaak eten
Heb je interesse in periodiek of meerdaagse vasten (Intermittend Fasting / IF of Extended Fasts / EF), dan kun je terecht bij de Facebook groep ‘Eet niet minder, eet minder vaak‘. Daar krijg je ondersteuning en informatie en kun je terecht met al je vragen omtrent ‘Minder vaak eten’. Dat kan varieren van niet snacken tussen maaltijden, tot dagelijks één of meerdere maaltijden overslaan, tot af en toe een paar dagen niets eten. En alles vanuit de gezonde insteek!
Meer kookinspiratie?
Krijg jij ook vaak kookinspiratie als je kijkt naar foto’s van lekkere gerechten? Kijk dan eens naar ‘Keto en zo: koolhydraatarme en vet gezonde recepten — glutenvrij en suikervrij‘. Het is de Keto en zo foto-galerij op Pinterest en geeft weer een andere kijk op de recepten van m’n blog.
