Drie dagen niet eten en ook niet drinken.
Enkele jaren geleden zou ik het nog voor onmogelijk hebben gehouden. Leek het me ook ontzettend onverstandig om te proberen. Want niet eten én niet drinken, dat leek me heel erg ongezond. Toch is dat precies wat twee weken geleden deed. En ik ben ervan overtuigd dat het supergezond was voor m’n lijf. Lichamelijk en geestelijk. In deze blog schrijf ik over mijn persoonlijk ervaring.
Ervaring met 5 dagen niet eten
Watervasten doe ik al geruime tijd. Dagelijks voor korte periodes; ofwel periodiek vasten (Intermittend Fasting / IF). Daarnaast vast ik jaarlijks een aantal keer meerdere dagen achter elkaar. Ik ben daar zo’n 5 jaar geleden mee begonnen en heb dat toen in afzonderlijke vasten opgebouwd met steeds een dag erbij. Tot vijf dagen. Ik heb ook eens 6 dagen gevast, maar van die extra dag zag ik onvoldoende meerwaarde. En dus bleef ik steken bij vijf dagen. Zo’n 3 tot 5 keer per jaar.
Ongeveer een jaar geleden schreef ik een blog over zo’n persoonlijke ervaring van 5 dagen niet eten. Ik dronk in die vijf dagen alleen water en (kruiden)thee. Ik hield bij wat ik deed en hoe ik me voelde. Om een zo goed mogelijk beeld te schetsen van hoe het vasten voelt. Voor mij dan toch. Iedere ervaring is uniek, maar inmiddels heb ik wel een redelijk idee van wat me te wachten staat.
Om lang gezond en jong te blijven
Ik ben me al die tijd blijven interesseren voor de wetenschap achter vasten. Want ik doe het in eerste instantie voor mijn gezondheid. Vooral voor mijn lange termijn gezondheid.
Over mijn gezondheid op dit moment heb ik niets te klagen. Ik eet onbewerkt en heb een ketogene leefstijl. Ik eet en drink dagelijkse natuurlijke probiotica in de vorm van zelfgemaakte melkkefir en gefermenteerde groenten. We maken soep van bottenbouillon. Aan energie ontbreekt het me daarom niet. Mijn darmen doen goed wat ze moeten doen. Mijn weerstand is sindsdien dan ook heel erg verbeterd.
Op korte termijn ondervind ik daarom niet dat halleluja-gevoel van vasten dat anderen soms beschrijven. Het verschil met mijn normale staat van doen is daarvoor te klein. Maar ik weet dat ik er mijn lange termijn gezondheid een enorme boost door geef.
Natuurlijk krijg ik geen garantie dat ik niet ziek wordt. Maar door te vasten doe ik er alles aan wat ik kan om chronische ziektes op een afstand te houden. Vasten is namelijk ontzettend krachtig. Het is letterlijk een verjongingskuur. Oude en beschadigde cellen worden opgeruimd. Ik ken geen andere manier om dit op zo’n krachtige wijze te doen. Er kan geen pilletje, zalfje of poedertje tegenop.
En waarom zou ik wachten tot ik ziek word? Preventie is beter dan welke kuur dan ook.
Watervasten is voor (bijna) iedereen
Watervasten zet oeroude mechanismes in ons lijf in werking. Autofagie bijvoorbeeld. Cellen die letterlijk oude, beschadigde cel(structuren) opeten. Voor energie en om er andere, noodzakelijke celstructuren van te maken. De meeste mensen spreken deze mechanismes nauwelijks meer aan. Uit onderzoek wordt steeds duidelijker dat we dat wel zouden moeten doen. Omdat ze nodig zijn om tot op late leeftijd gezond te blijven. Gezond van lichaam én van geest.
Daarom wil ik iedereen aanmoedigen om het ook eens te proberen. Begin klein en bouw het uit. Maar laat je niet bij voorbaat al afschrikken. Het is de reden dat ik mijn ervaringen deel. Niet om te laten zien hoe goed ik ben dat ik dit kan, maar juist om te laten zien dat het doenbaar ís.
Ik vind een meerdaagse vast nooit supermakkelijk. Ik krijg het enorm koud en slaap slechter. Ook krijg ik tijdens die dagen echt wel ooit een hongergevoel. Geestelijk heb ik ook zo m’n momenten. Het ‘willen eten’ kan dan best een dingetje zijn. Maar het kán echt. Het is bij lange na niet zo moeilijk als je waarschijnlijk denkt. Je hebt er zeker geen superpower voor nodig. Ik kan het, dus jíj kunt het ook. Als je het wilt. Daar ben ik van overtuigd!
Self check
Uiteraard moet je altijd bij jezelf nagaan of vasten verstandig is voor jóu. Doe je eigen onderzoek. Als je medicijnen gebruikt (met name hoge bloeddruk-medicijnen en/of bloedsuikerregulerende medicijnen) overleg dan met je arts. Vasten heeft heel positief effect op je bloeddruk en bloedsuiker. Juist daarom kan het een probleem zijn als je ze verder verlaagt met medicijnen.
Ook als je in het verleden te maken hebt gehad met een eetstoornis, kan het zijn dat vasten niet geschikt is voor jou. Verder wordt aan kinderen, zwangeren en vrouwen die borstvoeding geven, afgeraden om te vasten. Er is simpelweg geen onderzoek naar gedaan, dus kan er niet met zekerheid gezegd worden dat het veilig is.
En droogvasten dan?
Waar watervasten de afgelopen jaren enorm in populariteit is gestegen, is dat nog nauwelijks het geval voor droogvasten. Het wordt door menigeen afgedaan als gevaarlijk en ‘moet je nooit doen’. Ook door veel watervast-enthousiastelingen. Het was de reden dat ik ook lange tijd gedacht heb dat het gevaarlijk was. Oók toen ik al bekend was met de enorme gezondheidsvoordelen van watervasten.
Tót ik op een gegeven moment las dat veel onderzoeken die de gezondheidsvoordelen van vasten aantonen, gedaan zijn tijdens de Ramadan. De maand waarin moslims over de hele wereld niet eten en niet drinken tussen zonsopgang en zonsondergang. Hmmm…. zou het dan toch niet zo ongezond zijn als er vaak beweerd wordt?
Hoe meer ik erover las, hoe meer ik overtuigd raakte van de veiligheid en de kracht van het droogvasten. Droogvasten is een extremere vorm van vasten, maar ons lichaam is geëvolueerd om deze extreme situaties de baas te kunnen. Cellen gaan met elkaar de competitie aan voor voeding en water. En wie denk je dat dan wint?
Gezonde cellen overleven; ongezonde leggen het loodje. Gezonde cellen eten eventuele parasieten op. Je lichaam gaat nog dieper je cellen in om te ontgiften. (Chronische) ontstekingen verminderen omdat ze vocht nodig hebben om te overleven. Én wat nog mooier is, je lichaam kan zelf water maken uit vet en zuurstof. Er is dus geen sprake van uitdroging. Een wetenschappelijke studie liet zelfs zien dat mensen met een getransplanteerde nier zonder negatieve gevolgen kunnen droogvasten! Reden genoeg om me over m’n eigen gezonde nieren geen zorgen te maken.
Ik besloot er zelf mee te experimenteren. Net als bij watervasten heb ik het rustig opgebouwd. Meer daarover lees je in de blog ‘Een driedaags avontuur van niet eten en drinken‘. Tot dan toe had ik maximaal 24 uur aan één stuk droog gevast. Twee maanden geleden heb ik 4 dagen gevast, waarvan de eerste dag zonder drinken.
Twee weken geleden wilden we met een groepje mensen uit de Facebook groep ‘Eet niet minder, eet minder vaak’ gaan watervasten. Drie dagen lang. Ik besloot om mezelf extra uit te dagen en zo lang mogelijk droog te vasten. Uiteindelijk werd het een volledige 3-daagse droogvast. Hieronder lees je over mijn ervaringen.
De voorbereiding
Meestal plan ik een meerdaagse vast minimaal een halve week van te voren. Ik bedenk of het past bij m’n activiteiten. Vasten wanneer je net een feestje hebt is bijvoorbeeld niet zo handig. Ik bedenk wat ik ga koken voor de overige gezinsleden. Bij voorkeur kook ik niet tijdens het vasten. Eventueel maak ik van tevoren een grote pan maaltijdsoep en/of een grote schotel waar ze even mee vooruit kunnen. Ook de vriezer kan uitkomst brengen. Of ze gaan zelf aan de slag.
Dag 0
Een dag voor het vasten besteed ik meestal wat extra aandacht aan m’n eten. Zodat ik voldoende gezonde eiwitten en vetten gebruik. Ik eet dan vaak eieren, avocado en vette wilde vis uit blik. Deze keer heb ik dat niet gedaan. Ik at die dag gewoon met de pot mee. Ik heb ook niet meer of minder dan anders gedronken.
’s Middags at ik m’n portie gefermenteerde groenten en daarna een boerenomelet en 2 oopsiebroodjes met roomboter, kaas en kiemgroenten. ’s Avonds aspergesoep, een hamburger, asperges met ei en ham en een lekkere salade. Daarna nog wat Griekse yoghurt met rood fruit uit de vriezer. Ik sloot af met m’n dagelijkse halve beker melkkefir. Daarna was ik er helemaal klaar voor.
Beter slapen door ’s avonds niets te eten en te drinken
Al een aantal maanden eet en drink ik niets meer na het avondeten. Het niet drinken ’s avonds maakt het voor mij heel eenvoudig om ook niets meer te eten. Op de één of andere manier denk ik dan ook niet aan eten. Daar ben ik alleen maar blij mee.
’s Avonds snacken is niet gezond. Het is belangrijk dat er voldoende tijd zit tussen je laatste hap en het moment dat je naar bed gaat. Zodat je eten dan voldoende verteerd is. Dat heeft een bewezen positief effect op de kwaliteit van je slaap. En hoe dieper je slaapt, hoe beter je lichamelijk en geestelijk herstelt. Want herstel van o.a. stress maar ook bijvoorbeeld ontstekingen vindt vooral ’s nachts plaats. Tijdens je diepe slaap.
Veel drinken tijdens of na de maaltijd is ook helemaal niet zo gezond als we vaak denken. Het extra drinken verdunt de maagsappen terwijl die zo noodzakelijk zijn voor een goede vertering. Extra voordeel van ’s avonds niet drinken, dus.
Ketose-gevoel in de mond
In het begin was het wel wennen om ’s avonds niet te drinken. Ik krijg dan een apart en droog gevoel in m’n mond. Ik denk dat het komt omdat ik na het eten nu veel sneller weer terug ben ik ketose. Normaal gesproken kreeg ik dat gevoel pas ergens in de ochtend, wanneer ik lang genoeg niet gegeten had.
Het voelt als een droge mond met een wat branderig gevoel op m’n tong. Het gaat niet over door te drinken. Het is dus géén signaal van je lichaam dat je moet drinken, maar zo kan het wel voelen. Zeker als je het nog niet gewend bent. Het gaat wel meteen over als je gaat eten.
Je leert dat gevoel heel goed herkennen bij een meerdaagse vast, omdat je dan dieper in ketose raakt. Zeker als je niet weet wat het is, voelt het onprettig of naar. Mensen krijgen dan de neiging om het weg te werken; bijvoorbeeld met een kaugom. Niet doen; ook niet als je niet aan het vasten bent. Dat is echt zonde, want ketose is zo gezond! Ik ben het gevoel inmiddels gewend. Doordat ik weet dat het zo’n gezond teken is, kan ik het heel goed accepteren of zelfs negeren. De eerste avond kom ik dus fluitend door!
Dag 1
Het droogvasten begint op het moment dat je de laatste hap eten en de laatste slok drinken op hebt. Bij mij was dat zondag na het avondeten. Als je dan ’s morgens opstaat heb je er al ongeveer een halve vastendag opzitten. Toch spreek ik voor het gemak over de maandag als dag 1.
Ik ben eraan gewend om een aantal dagen in de week alleen ’s avonds te eten. Dag 1 is dus bijna normaal te noemen. Vandaag hoef ik niet te werken. Dat maakt het iets lastiger, omdat ik normaal gesproken dan wél lunch. Ook kan ik nu geen afleiding of ’troost’ zoeken in het drinken. Iets wat ik eerdere meerdaagse watervasten veelvuldig deed. Het is dus zaak om vandaag bezig te blijven en afleiding te zoeken.
Ochtend
Ik begin de dag vroeg. Met m’n sporthoepel. Ik doe allerlei ‘body core’ oefeningen; mét maar ook zonder hoepel. Bedoeld om soepel en krachtig te blijven in de kernspieren. Deze lessen doe ik 3 dagen in de week. Lekker thuis via de computer. Een heerlijke manier om de dag actief te beginnen. Na afloop gooi ik er zelf nog wat buik- en armspieroefeningen achteraan. Soms heb ik er geen zin in of zie ik op tegen een zwaardere les. Daar geef ik zelden aan toe. Mijn spieren zijn zoveel krachtiger geworden. Daar word ik nog dagelijks blij van. Dat wil ik dus ook zeker niet kwijtraken. Dus ga ik lekker door. En of ik er nu met zin aan begin of niet; na afloop heb ik altijd een heerlijk gevoel.
Daarna ga ik me wassen en doe ik doe m’n normale huishoudelijke klusjes. Het is heerlijk weer en buiten de was ophangen is bijna een feestje. Ik ga wandelend naar de winkel en kom terug met 2 redelijk zware boodschappentassen. On-the-fly krachttraining. Daarna ga ik even in de zon zitten lezen. Dit zou het moment geweest zijn waarop ik anders lekker met m’n kopje koffie in het zonnetje zou staan. Héérlijk vind ik dat. Dat weet m’n brein ook en m’n gedachten dwalen af naar precies dat beeld van mezelf. Met een tevreden glimlach en halfgesloten ogen genietend van de zonnestralen. Ik lees weer verder, maar het beeld komt een aantal keer terug. Ik besluit de ramen te gaan wassen. Ik kan het beste maar flink bezig blijven!
Middag
Rond de middag gaan de kinderen eten. Ze zijn alle drie thuis en dat is altijd “feest”. Zeker als ze samen aan tafel zitten 😉 Ik besluit lekker te gaan wandelen. Heerlijk rustig.
Voor man en kinderen ga ik vandaag een hartige taart en salade maken. Het koken gaat goed; zelfs tijdens het spekjes bakken. Terwijl dat toch enorm lekker ruikt. Tijdens vasten moet ik altijd opletten dat ik niet per ongeluk iets in m’n mond stop. Ook dat is makkelijker door niet te drinken Het ketosegevoel in m’n mond is hierdoor sterker. Op de één of andere manier herinnert dat me eraan om niet te eten. En de behoefte om te eten lijkt zelf minder.
Als de hartige taarten zover zijn dat ze de oven in kunnen, ga ik buiten in het zonnetje zitten lezen. Af en toe komt er een heerlijke geur door de open tuindeur naar buiten. Gelukkig triggert het geen honger. Ik prijs mezelf gelukkig met de zon. Het is heerlijk dat ik nu lekker buiten kan zitten. Zelfs in t-shirt en rokje; zonder het koud te krijgen. Maar we zijn dan ook nog geen 24 uur onderweg.
Avond
Tijdens het eten ga ik even buiten bij de rest van de familie zitten. Ik bekijk hun lekkere bordjes en ga er zelfs even bovenhangen om de geur op te snuiven. Het ziet er heerlijk uit en ruikt ook zo. Opnieuw krijg ik geen honger. Dan begint het geruzie aan tafel weer en ik trek er tussenuit. Ik zoek de rust op en ga wandelen.
’s Avonds gaan David en ik ook nog samen wandelen. Een gewoonte die we opgepakt hebben sinds ik door de Corona-maatregelen thuis werk. Ondanks lange broek, sokken en twee vesten krijg ik het toch koud tijdens het wandelen nu ik langer dan 24 uur bezig ben en de zon in kracht verliest. Eenmaal thuis zoek ik het contact met m’n medevasters in de Facebook-groep nog even op. Dat probeer ik een paar keer per dag te doen. Zo deel ik m’n kennis en ervaring in de hoop het voor de rest makkelijker te maken. En we ondersteunen elkaar als het moeilijk wordt. Na het journaal ga ik nog even lezen maar ik voel me nog steeds onbehaaglijk koud.
Alles bij elkaar was vandaag een prima dag. Ik ben iets minder vaak naar het toilet geweest, maar moest toch een paar keer flink plassen. Honger heb ik niet gehad, wel maakte m’n maag geluidjes toen ik het journaal aan het kijken was. Deze eerste dag voelt het alsof het vasten zonder water makkelijker was dan vasten met water. Ik heb ook geen zout op. Geen moment aan gedacht ook. Ik vertrouw op m’n lijf en ga ervan uit dat het zo dus oké is. Ik plas het zout nu natuurlijk ook minder uit.
Ik ga vroeg naar bed. Samen met een warme kruik. Ook leg ik een slaapzak als extra deken op m’n dekbed. Zo voelt het goed. Na wat lezen val ik in slaap. Zeker voor tijdens het vasten slaap ik goed. Tussendoor ben ik wel een paar keer even wakker, maar ik val steeds weer in slaap. ’s Ochtends weet ik niet of ik ’s nachts naar het toilet ben geweest om te plassen. Iets wat ik normaal gesproken altijd weet.
Dag 2
Ochtend
’s Morgensvroeg herinner ik me ook de droom waaruit ik ontwaak. Ook vrij uniek voor mij. Blijkbaar is m’n manier van slapen of het ritme toch anders dan anders. Ik heb het lekker warm nu, ook zonder de kruik en de extra slaapzak. Die heb ik vannacht namelijk allebei overboord gegooid. Ik blijf lekker even liggen.
Het keto-mondgevoel is niet echt sterker geworden. Ook heb ik geen honger. In tegenstelling tot mensen die ‘hard droog vasten’ poets ik m’n tanden tijdens het vasten wel gewoon met water en ga ik ook onder de douche. De echte ‘bikkels’ vermijden alle contact met water, omdat je huid je grootste orgaan is en je via je huid water kunt opnemen. Dat wordt ‘hard droogvasten’ genoemd. Dat gaat me echter een beetje te ver. Zacht droog vasten past beter bij me.
Vandaag heb ik een dag vrij gepland van het werk. Niet speciaal omdat ik aan het vasten ben, maar omdat ik tijdens de schoolvakanties altijd een dag vrij neem. Een gewoonte van toen de kinderen op de buitenschoolse opvang zaten en tijdens schoolweken liever thuis bleven. Toen namen David en ik ieder afzonderlijk een extra vrije dag. Nu ook onze jongste naar de middelbare school gaat, pakken we deze vrije dag samen. Vandaag willen we gaan geocachen; een soort van nieuwerwets schatzoeken. Maar ik heb nog genoeg tijd voor andere dingen. David begint z’n vrije dagen graag rustig 🙂
Ik begin daarom m’n dag met mediteren. Ik doe kaarsjes aan en ga in kleermakerszit op m’n meditatiekussen zitten. Het is druk in m’n hoofd. Veel gedachten; vaak over het vasten. Steeds opnieuw breng ik mezelf terug naar m’n ademhaling. Tenslotte wordt het rustiger. Ik ben me bewust van hoe ik me fysiek voel. Warme voeten, maar koude handen en een koude neus. Er komen geluidjes uit m’n buik, maar ik heb geen honger. M’n hoofd voelt goed. Ik heb geen hoofdpijn, voel me uitgeslapen en heb genoeg energie. In het ‘droge mond’/keto-gevoel herken ik geen echte dorst.
Daarna zet ik nieuwe informatie over dag twee van het vasten op de Facebookgroep. Ik lees de ervaringen van anderen en geef antwoord op vragen. Omdat ik niet wil eten en drinken hoef ik niet veel mee te nemen naar het geocachen. Voor de zekerheid neem ik wel een flesje water en wat korrels Himalayazout mee. Voor het geval ik hoofdpijn krijg of onbedwingbare dorst. Of me gammel ga voelen.
M’n grootste ‘probleem’ is bedenken wat ik aan ga doen. Het is zonnig, maar er staat een flinke, koude wind. Bovendien heb ik het heel erg koud nu. Ondanks de drie vesten die ik draag. Het is eenzelfde kou als die ik herken van het watervasten. Een soort van kou die van binnenuit lijkt te komen. Die je bijna niet weg kunt werken met extra lagen kleren. Alleen een directe warmtebron helpt dan. Recht voor een kachel staan, of recht in de warme zon. Een stap ervandaan en ik krijg het weer koud.
Middag
Rond 11 uur vertrekken we. We hebben een geocache in een buurtdorp uitgekozen, omdat we vanwege de Corona-maatregelen niet ver willen gaan. We gaan er met de auto naar toe. Via een app op de telefoon worden we naar het beginpunt gestuurd. En daarna van coördinaat naar coördinaat. Op elk punt moeten we een puzzel oplossen om weer een stukje van het eind-coördinaat te vinden, waar we op het eind de ‘schat’ moeten zoeken.
Ik heb een dun vest aan met een windstopper erover. David loopt in een t-shirt. Hij heeft het niet koud, ik wel. Pas laat in de middag, recht in de zon, kan ik even m’n jas uitdoen en dan nog heb ik het best koud.
Sommige vragen zijn redelijk cryptisch en dus staan we vrij lang te dubben over de antwoorden. Onderweg gaan we even zitten zodat David z’n koffie kan drinken. Ik kan het nog goed volhouden zonder drinken. Wel ben ik blij dat we even zitten. Ik voel me minder energiek dan ik gewend ben. Minder ook dan ik gewend ben van een tweede watervasten-dag. Rond half 1 knaagt m’n maag, maar het gaat ook weer over.
Ook heb ik een beetje een zeurende pijn in m’n onderrug die m’n aandacht trekt. Even denk ik aan m’n nieren vanwege het niet drinken. Wat googlen leert me dat je een pijnlijke nier goed kunt voelen vanuit je zij. Ik knijp overal in m’n zij, maar voel geen pijn. Gelukkig maar. Het zal wel een ordinaire rugpijn zijn. Dat krijg je van een zittend beroep. Zeker nu ik thuis werk waar m’n werkomgeving toch minder ergonomisch is.
Bij het laatste coördinaat moeten we de laatste twee puzzels oplossen. Voor het eerst is er een windvrij plekje, waar we ook nog kunnen zitten. Héérlijk om even op te warmen. Omdat we niet over alle antwoorden zeker zijn, hebben we uiteindelijk 2 plaatsen waar de eindcache (de ‘schat’) volgens ons zou kunnen liggen. Bij de eerste vinden we ‘m niet, maar wanneer ik al zoekende door het bos naar de tweede plek loop, vind ik ‘m halverwege. Fijn, want het is toch altijd wel frustrerend als we ‘m niet kunnen vinden.
Weer thuis ruimen we onze spullen op en dan hebben we nog even tijd om in het zonnetje te zitten. Wat heerlijk. Ik lig zowaar te dommelen. In de zon en uit de wind is het nu zelfs warm genoeg om weer in rokje en hemdje te zitten.
Avond
Als de rest van de familie aan tafel gaat, ga ik lekker in de zon bij hen in de buurt zitten. Ik zie en ruik hun eten, maar het doet me gelukkig niet veel. Dan heb ik nog wat tijd voor de Facebook groep om te lezen hoe het met iedereen gaat. De tweede dag viel voor velen toch wel een beetje tegen. Honger begint een dingetje te worden. Maar we zetten door. Samen met David ga ik tv kijken. De toespraak van Mark Rutte geeft uitleg over de gewijzigde Coronamaatregelen.
Mijn maag knaagt nu behoorlijk. Een soort trekkende, zeurende knaag in m’n buik. Het voelt ongemakkelijk; niet echt fijn. Alsof er continu spanning op staat. Dorst daarentegen wordt niet echt erger dan na de eerste dag. Dan komt er opeens een vieze smaak in m’n mond. Zo’n gevoel dat je moet overgeven, maar niet kunt. Met moeite slik ik het weg. Ik weet het niet zeker maar het zou weleens tussen m’n oren kunnen zitten. Ik probeer er verder geen aandacht aan te schenken.
Iets vroeger dan anders ga ik naar bed. Niet omdat ik zo ontzettend moe ben, maar omdat ik het lekker warm wil hebben. Met een kruik en extra slaapzak ga ik nog even lezen. Al snel voel ik dat ik slaap krijg en leg ik m’n boek weg.
’s Nachts gooi ik de slaapzak op de grond en blijf ik het lekker warm houden. Een uur eerder dan anders word ik wakker. Ik moet naar het toilet. Grappig hoe je na 2 1/2 dag niets drinken toch nog flink moet plassen. Eenmaal terug in bed kan ik niet meer slapen. Dat is oke. Ik blijf rustig en mindful liggen. Even pak ik er m’n e-reader bij, maar die leg ik al snel weer weg. Het voelt beter om gewoon te blijven liggen.
Dag 3
Ochtend
Woensdag staat er weer een sporthoepel-les op het programma. ’s Nachts is de zeurende pijn in m’n rug weggegaan, maar tijdens de oefeningen komt het weer terug. Ik besluit dat ik er vandaag maar geen extra oefeningen achteraan ga doen. Dat komt wel weer na het vasten. Na het hoepelen moet ik even wachten tot de badkamer vrij is en dan krijg ik het heel koud. Zelfs met vest. Na het douchen trek ik warme kleren aan. Inclusief twee vesten.
Ik neem tijd voor de Facebook-groep en ga daarna buiten de was ophangen. Ik maak m’n boodschappenlijstje voor ’s avonds. Tussendoor beantwoord ik vragen die mede-vasters me persoonlijk hebben gestuurd. Wanneer ik boodschappen gedaan heb is er nog tijd om even in de zon te staan lezen. Grapppig is dat m’n gedachten nu helemaal niet meer naar koffie gaan. Zo anders dan die eerste dag vasten. Dat ik hier ‘normaal’ gesproken met koffie zou staan heeft m’n geest kennelijk losgelaten.
Ik schrijf nog een brief aan m’n penvriendin in Maleisië en maak dan een wandelingetje naar de brievenbus.
Middag
De knaag in m’n maag is nu continu aanwezig, maar het feit dat ik vanavond alweer kan eten maakt alles goed. De dorst is opnieuw niet erger dan de dagen ervoor.
Ik maak mayonaise voor m’n eerste kleine maaltijd na het vasten. Dan ga ik buiten in het zonnetje de groenten voor de soep schoonmaken en snijden. Ik denk na over wanneer ik weer wil gaan eten en drinken.
Drink- en eetschema
Ik wil in ieder geval samen met m’n gezin eten. Een uur daarvóór eet ik dan eerst een kleine maaltijd. Die is bedoeld om de spijsvertering rustig op gang te brengen. Maar wat ga ik doen met drinken? Daar heb ik nog geen ervaring mee.
Ik besluit het op dezelfde manier aan te pakken. Eerst een paar slokken water en een kwartiertje later een kop kruidenthee. Beide vóór die eerst maaltijd. Op die manier bouw ik het drinken en eten in kleine stappen rustig op. Die eerste slok wil ik daarom anderhalf uur voor het avondeten drinken. Alles bij elkaar heb ik dan niet helemaal 24 uur gevast op deze laatste dag, maar ik vind rustig opbouwen, op tijd eten én het samen eten belangrijker.
Nu ik dat eenmaal voorgenomen hebt, gaan m’n gedachten wel weer naar eten en drinken. Ik kan bijna niet wachten tot het zover is. Maar als het dan ’tijd’ is, ben ik nog bezig en duurt het nog wat langer voor ik m’n eerste slokken water drink. En uiteraard gaat dat prima. Het zit tussen de oren dat ik wíl drinken; het is echt nog geen absolute noodzaak.
Vooral van de eerst warme kop citroenmelissethee geniet ik enorm. Een kwartier later eet ik een klein bakje salade van tonijn met olijfolie, gekookte eieren, stukjes avocado, zelfgemaakte mayonaise en kruidenzeezout. Dit is écht genieten. Zo’n eerste maaltijd smaakt altijd zo subliem. Alle smaakpapillen staan dan op scherp. Ik zou absoluut nog meer lusten, maar uit ervaring weet ik dat dat niet slim is. Wel drink ik nog een halve beker melkkefir om m’n goede darmbacteriën weer aan te vullen.
Avond
Wanneer dan ook David thuis is, gaan we met z’n allen eten. We eten linzensoep, nog een stukje van de hartige taart waar ik de anderen de afgelopen twee dagen van heb zien smullen en een salade. Ik neem van alles veel kleinere porties dan ik gewend ben. Ik sluit af met een klein beetje Griekse yoghurt met noten.
Alles bij elkaar heb ik redelijk gegeten, maar zeker niet teveel. Het voelt niet ongemakkelijk en ik krijg geen last van m’n buik. Dan is het dus goed. Na nog een kop rooibosthee en een halve beker melkkefir sluit ik het eten en drinken weer af voor vandaag.
Meer weten?
Mijn driedaagse is definitief tot een einde gekomen. Ik ben weer een mooie ervaring rijker.
Bovenstaand verslag is een beschrijving van hoe ik deze drie dagen beleefd heb. Wat ik deed, maar vooral ook hoe ik me voelde. Aan dit soort ervaringsverhalen had ik zelf enorm behoefte toen ik begon met meerdaagse vasten. Hoe moet ik het aanpakken? Wat kan ik verwachten? Helaas kon ik die verhalen destijds niet vinden en moest ik het helemaal zelf uitvinden. Hetzelfde geldt op dit moment nog voor droogvasten.
Vandaar dat ik m’n verhaal deel. Ik hoop dat het jou daarmee in een steuntje in de rug kan geven wanneer je zelf interesse hebt in meerdaagse vasten.
Heb jij die interesse en wil je er nog meer over lezen? In één of meer latere blog(s) wil ik nog een terugblik doen en mijn leermomenten delen. Ook wil ik nog tips geven over hoe je het zelf aan kunt pakken als je een meerdaagse water- of droogvast wilt gaan doen. Wordt vervolgd dus.
