Mijn verhaal

Het is inmiddels alweer bijna een jaar geleden dat ik begonnen ben met deze blog. De dag ervoor was ik alleen nog op zoek naar een manier om koolhydraatarme en vetrijke recepten te delen. Toen ik de dag erna opstond had ik een eigen blog. De naam was snel gekozen: ‘Keto en zo’. [1, 2].

Vanaf toen ging het over méér dan alleen het delen van recepten. Koken is één van m’n hobbies. Ik vind het leuk om nieuwe gerechten te bedenken en/of te proberen. De succesvolle deel ik graag. Er blijven dus nieuwe recepten bijkomen. Maar m’n echte passie ligt ergens anders. Het liefst leg ik uit waarom deze leefstijl zo gezond is. Of in ieder geval kan zijn, als je het goed doet. Daar hoort kennis bij. Die kennis wil ik graag overdragen. Zodat je weet waar je voor kiest. En waarom je dat doet.

Om die passie te begrijpen moet je weten hoe ik zelf tot deze leefstijl kwam. Wat het met mij deed. Dan snap je waarschijnlijk dat ik niet anders meer wil. Dat het voor mij ook absoluut geen opgave is. Dit is een keuze.

Daarom wil ik graag mijn verhaal met je delen. Hieronder mijn verhaal zoals dit op 27 januari 2018 verscheen in de nieuwsbrief van GezondDorp [3].

Verbondenheid door leefstijl

Als vierde persoon mag ik iets vertellen over mijn motivatie om koolhydraatarm en vetrijk te eten. Daarbij val ik wel een beetje uit de toon. Ik woon niet in Leende en doe niet mee met GezondDorp. Maar ik voel me wel verbonden. Gezond(er) worden door gezond eten. Dat is ook mijn motto. Mijn naam is Cora Hoskens en ik woon in Bladel. Ik ben 48 jaar, getrouwd en heb 3 kinderen.

Van gezond…

Tot 2½ jaar geleden at ik zoals de meeste Nederlanders. Wel aan de gezonde kant van het gemiddelde. We bakten zelf brood. Bruin of volkoren met veel zaden en pitten. Ik at en leefde bewust, voor mezelf en het milieu. Ik at geen vlees. Wel veel fruit en groenten. ’s Morgens zat ik in alle vroegte op de fiets naar m’n werk. En ’s avonds weer dezelfde 21 kilometer terug. In het weekend ging ik hardlopen. Al heel lang een hobby van me. Net als bakken, trouwens.

Vreemd genoeg heeft die hobby ervoor gezorgd dat ik nu bijna niet meer bak. Ik ontdekte deze leefstijl namelijk tussen de bakreceptboeken. In de kookafdeling van de bieb stond een boek uitgestald over de gevaren van gluten. Voor je hersenen wel te verstaan. Ik bladerde het door en kreeg direct de neiging om het terug te zetten. Ver weg van mijn wereldje vol heerlijke zelfgebakken boterhammen. Het boek heet dan ook ‘Het glutengevaar’. Met als toegift: ‘De sluipmoordenaar van je brein: de onthutsende waarheid over granen, koolhydraten en suiker.’ Dit wilde ik allemaal niet weten.

Toch nam ik het boek mee naar huis. Voor het geval dàt. Het liet me niet meer los. Er bestond een gezonder alternatief voor granen en suikers. Koolhydraatarm en vetrijk. Waar de meeste mensen meer energie van krijgen. Dat sprak me aan. Want ik voelde me best gezond. Maar energie, daar had ik al jaren niet meer genoeg van. Als ik thuis kwam van m’n werk zat m’n hoofd vol en was m’n lijf loodzwaar. Ik was letterlijk òp en werd al boos als me iets gevraagd werd. Ik was overgevoelig voor prikkels en m’n korte termijn geheugen was ver te zoeken. Het directe gevolg van een hersenbloeding verschillende jaren daarvoor.

…naar gezonder

Al bij al meer dan voldoende reden om ‘het boek’ een kans te geven. Ik begon onvoorbereid. Had alleen de voedingslijsten uit het boek bekeken. Daar hield ik me aan. De eerste paar weken waren een ramp. Ik voelde me depressief, diep ongelukkig en wist niet hoe ik dit ooit moest gaan volhouden. Maar toen kwam de omslag. De depressie verdween, de zon ging weer schijnen en het mooiste was: ik kreeg weer energie. De prikkelgevoeligheid verdween. Ik kon weer dingen onthouden. En het belangrijkste: ik kon ook na een dag werken gewoon nog moeder zijn. Zonder boos te worden terwijl daar geen aanleiding voor was.

Sindsdien heb ik nooit meer omgekeken. Ik vind het ook niet moeilijk. Dit is het beste wat me had kunnen overkomen. Gebak, snoep en koeken… het zegt me niets. Boterhammen of een croissantje ook niet. M’n gezondheid is me zoveel waard. Veel meer dan een kort moment van zoet genot. Maar m’n hang naar suikers is ook verdwenen. M’n smaak is veranderd. Ik geniet meer van m’n eten dan ooit tevoren. Wie had ooit gedacht dat er smaak zit aan een avocado?

Samen is leuker

Wel vond ik het een beetje eenzaam. M’n gezin en familie stonden volledig achter me. Maar ik deed het in m’n eentje. In het eerste jaar kende ik niemand die ook zo at. Of dacht. Hoe anders is dat nu. Na dat eerste jaar ging ik naar de informatiebijeenkomst van GezondDorp (oktober 2016 – red.). Samen met mijn man. Een geweldige avond. Vol herkenning. Het enthousiasme van Hans en Norbert was voelbaar in de volle zaal. Ze brachten het ook over op mijn man. Vanaf die dag doet hij mee.

Toen Leende op dreef kwam, werd er een supportgroep opgericht. Ik sloot me aan en er was direct een klik. We helpen elkaar. Tijdens onze kletsavondjes wisselen we ervaringen uit. Via WhatsApp delen we recepten. Ik had intussen veel geleerd over deze leefstijl. Had m’n weg gevonden en gevoel gekregen voor welke informatie betrouwbaar was. Meestal informatie in het Engels. Daarom begon ik een blog ‘Keto en zo’. Om die kennis en ook recepten te delen. In eerste instantie alleen met de deelnemers van de groep. Hun enthousiaste reacties zorgden dat ik door bleef gaan.

Inspiratie voor nieuwe blogs haal ik onder andere uit boeken en podcasts. Dat zijn een soort radioprogramma’s waar ik via m’n telefoon naar luister. Met die informatie krijg ik inzicht in de laatste ontwikkelingen op het gebied van voeding en leefstijl. Inzichten die ondersteund worden door heel veel persoonlijke verhalen. Maar ook door wetenschappelijk bewijs. Die inzichten probeer ik door te geven. Regelmatig denk ik: ‘Wat zonde dat bijna niemand dit weet’. Tijd voor een nieuwe blog!

Keto in de Kempen

Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder. We komen nog regelmatig bij elkaar met ons groepje. Dat blijft gezellig. De blog heeft een groeiend aantal lezers en zelfs vaste volgers. In onze omgeving groeit de belangstelling voor deze leefstijl. Een viertal korte stukjes die ik schreef voor ‘de Uitstraling’ droegen daaraan bij. Het laatste stukje kreeg de titel ‘Keto in de Kempen’. Met een oproep om de koolhydraatarme en vetrijke boodschap mee te verspreiden. Elkaar te helpen en het dus echt sàmen te doen.

Daarom ben ik samen met Janny uit Duizel en Marie-José uit Leende de Facebook groep ‘Keto in de Kempen’ begonnen. Die groep is bedoeld voor mensen die ook koolhydraatarm en vetrijk willen eten. We benadrukken gezondheid, want het gaat niet alleen om koolhydraten. Alle recepten die geplaatst worden, zijn getoetst aan de meest recente voedingslijsten van de ‘Real Meal Revolutie’. Van het gelijknamige boek van Tim Noakes. Het boek wat ook aan deelnemers van GezondDorp aangeraden wordt.

We beperken het lidmaatschap tot inwoners van de Brabantse Kempen. Niet vanwege de naam. Ook niet omdat we ons beter voelen. Wèl als bewuste keuze om de groep klein en beheersbaar te houden. Dat kleine en lokale zorgt voor een extra gevoel van eenheid. We vormen een lokaal clubje van gelijkgezinden. Helpen elkaar, delen recepten en informatie. Online en voor wie dat wil, ook in het echt. Daarvoor wonen we dicht genoeg bij elkaar. Het geeft een extra dimensie om elkaar ècht te leren kennen. In december zijn we samen gaan wandelen. Heel gezellig en informatief. Het is geen moment stil geweest. En binnenkort gaat een derde supportgroep beginnen in de omgeving Eindhoven. Het initiatief van iemand uit de Facebookgroep. Precies wat ik voor ogen had!

Bij deze doe ik dan ook de oproep aan iedereen die bij deze ‘vette’ community wil horen: schrijf je in voor de Facebookgroep “Keto in de Kempen”. Mits je in de Brabantse Kempen woont en koolhydraatarm en vetrijk wilt eten, natuurlijk. En op de gezonde manier!

Tot binnenkort!

 

Bronnen

[1] Waarom deze blog In deze blog lees je iets meer over waarom ik begonnen ben met ‘Keto en zo’.

[2] Keto en zo In deze blog beschreef ik waarom de blog ‘Keto en zo’ heet. En dat die naam me inmiddels heel dierbaar is geworden.

[3] Gezond Dorp nieuwsbrief – Cora Hoskens Mijn verhaal in de nieuwsbrief van Gezond Dorp.

10 REACTIES

  1. Hey Cora, wat leuk om je zo wat beter te leren kennen. Mooie foto’s ook! Je enthousiasme is heel aanstekelijk en ik hoop dat je nog veel van die interessante blogs en recepten schrijft! 🙂

    • Hé Ellen, ja, zo had ik nog niet tegenaan gekeken. Maar ik vind zelf een foto bij een gezicht ook altijd heel leuk. Dan kun je je een beetje een voorstelling van iemand maken. Heel erg bedankt voor je leuke reactie!

  2. Nou zeg deze had ik dus gemist !!!.
    Ik was mijn postvak aan t bekijken.
    Ik heb ook veel extra s gedaan de laatste week.
    Maar jij hebt ook veel werk gehad zeg.
    Je hebt veel geschreven de laatste week.
    Ik zie dat ik er nog een kan gaan lezen.
    Deze ook mooi geschreven, en mooie foto s.
    Vooral de actieve.

    • Dank je wel, Marie-José. Aan sommige blogs was ik al langer bezig, dus het is niet allemaal van deze week (gelukkig). Zo blijven we lekker bezig, hè?

  3. Hoi Cora,
    Naar aanleiding van jouw reactie op mijn blog http://www.suikerbom.nl heb ik hier een kijkje genomen. We hebben inderdaad veel gemeen. Het is een mooie site met goede informatie. Het is zo belangrijk om mensen kennis te laten maken met een andere manier van eten. Uiteindelijk moet iedereen het zelf doen, maar recht op informatie heeft iedereen. En dat is meestal niet de kennis die huisartsen, diëtisten en het voedingscentrum verspreiden. Jouw site vormt een mooie tegenhanger. En als mensen het zelf uit gaan proberen, dan merken ze vanzelf wat een verademing het is om te kiezen voor echt, puur eten. Geen calorieën tellen, niet jezelf uithongeren en geen jojo-lijnen tot ze obesitas hebben. Iedereen die kiest voor LCHF (low carb high fat) merkt hoe zijn/haar gezondheid met sprongen vooruit gaat. Fantastisch dat jij hier een bijdrage aan levert!
    Hartelijke groeten,
    Lily

    • Hoi Lily,
      Wat ontzettend leuk dat je een kijkje hebt genomen en een reactie teruggestuurd hebt. Jouw reactie had de mijne kunnen zijn. We denken er echt hetzelfde over. Ik hoop dat de lezers van deze blog ook kennis maken met jouw mooie blog Suikerbom met recepten en informatie over LCHF (en zo). Want alle extra informatie is welkom. Hoe vaker deze gezonde boodschap verteld wordt, hoe beter. Je moet dingen tenslotte soms vaker horen en op verschillende manieren, voordat het resoneert en blijft hangen. Ik neem in een persoonlijk bericht nog contact met je op. Wie weet kunnen we samen nog wat op touw zetten. Lijkt me leuk!
      Groetjes, Cora

Geef hier je reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.