Een zoetzure saus waar geen korreltje suiker of drupje zoetstof in zit. Maar waarbij je dat niet merkt. Die zeker zo lekker is als de zoetzure sauzen die ik vroeger maakte. Waar toen nog scheppen suiker in gingen. Hoe stoer is dat niet?! Ik maakte zo’n saus met yacon.
Yacon: de zoete geneesheer
Het bijzondere van de yacon is dat deze plant knollen voortbrengt, die heel zoet van smaak zijn maar tóch heel gezond. De zoete smaak komt van de inuline. Deze vezels zijn voor ons mensen onverteerbaar. Omdat ze niet in onze dunne darm verteerd worden, hebben ze geen invloed op onze suikerspiegel.
Maar onze goede darmbacteriën in de dikke darm weten er wel raad mee. Voor hen is dit super food! Het maakt je darmen dus letterlijk gezond(er). En je darmen zijn de basis voor je algehele lichamelijke én geestelijke welzijn.
Meer over de yacon lees je in de blog ‘Yacon – Peruaanse gezondheid uit de Hollandse moestuin‘.
Maar wat mot je ermee?
Afgelopen zomer hadden m’n moeder en ik dus zo’n yaconplant in de moestuin.
We hadden een mooie oogst waar we superblij mee waren. De eetbare knollen hebben we vorstvrij opgeslagen. Daar hebben we in de winter lekker van kunnen genieten. Ik gebruikte ‘m in omeletjes, soepen en roerbakgerechten. Ik heb daarvan al meerdere recepten gedeeld. Eén daarvan is ‘Yacon-pastinaaksoep met julliene van wortel en chayote‘.
Van die mooie oogst waren nog een paar knollen over. De grootste was wel 750 gram! Daarom had ik laatst zitten mijmeren over wat ik nog van de yacon kon maken. Nu er nog waren. Eén van dingen waar ik toen aan dacht was: zoet-zuur!
Zoet + zuur = zoetzuur
De yacon is zoet maar geeft die zoetheid niet echt af in een gerecht. Ofwel, wanneer je ‘m in een roerbak gebruikt, blijft de yacon wel zoet, maar de rest van de groenten niet. Toch maken ze siroop van yacon, wat gebruikt wordt als gezonde zoetstof. Daarom wilde ik proberen of ik met geraspte yacon een gerecht toch zoeter kon maken. Omdat er dan meer oppervlakte is en de sappen waarschijnlijk beter vrijkomen.
Nu ben ik niet echt meer van het zoet. Ik heb al drie en een half jaar geen suiker meer gebruikt en de enige zoetstof die ik af en toe nog gebruik is groene stevia. Maar er was één ding waar ik dolgraag een gezonde oplossing voor had en dat was een zoetzure saus. Die combinatie van zoet en zuur vond ik altijd zó lekker, daar kan ik nu nog watertandend aan terug denken. Maar weet je hoeveel suiker er normaal door zo’n saus gaat?! Dat is echt niet normaal.
Yacon to the rescue
Maar hier kwam de yacon dus om de hoek. Als redder van de gezonde zoetzure schotel. Want de kruidengehaktballetjes met zoetzure saus die ik maakte, waren me toch lekker! Ik ben dus echt blij dat ik dat idee van een zoetzure saus van yacon had gehad. En met de mogelijkheden die het schept. Want ik denk ook al aan zoetzure saus met kip. En aan babi pangang. Voor volgend jaar als we hopelijk weer een mooie oogst hebben.
Ik heb de yacon grof geraspt. De sliertjes yacon blijven heel in de saus. Dat geeft een knapperige bite die ik heel lekker vind. Wil je dat zelf liever niet, dan kun je ‘m ook nog wat fijner raspen.
Ook eens proberen?
De yacon is weliswaar bezig met een opmars in Nederland en België, maar is nog niet volop verkrijgbaar. Je kunt ‘m wel al vinden in bijvoorbeeld de Ekoplaza.
Als je plaats hebt in je (bloemen)tuin, dan kun je ‘m ook zelf proberen te kweken. Je kunt ‘m bij een aantal kwekers on-line bestellen. Zo kocht ik de mijne afgelopen jaar.
Voor wie op 19 mei 2019 naar de LCHF Belevingsmarkt in Leende komt, heb ik nog een andere optie. Wij hadden afgelopen jaar verschillende broedknolletjes. Kleine knolletjes waar het jaar daarna weer plantjes uit kunnen groeien. We hebben ze in de winter in droge turfmolm bewaard. Ze zijn al aan het uitschieten en we hebben ze afgelopen weekend opgepot. Zo kunnen ze verder groeien tot ze na de IJsheiligen de grond in mogen. We hebben er meer dan we zelf gaan planten en degene die over zijn neem ik op 19 mei mee. Wie wil kan er tegen een vriendenprijsje één kopen. Zodat er méér mensen kennis kunnen maken met deze gezonde knol.
Mag ik het recept?
Ik heb besloten om het recept in een aparte blog te zetten. Zodat het makkelijk vindbaar is en deze blog niet te lang wordt; zie: Kruidengehaktballetjes in zoetzure saus.
Bronnen
[1] Blijft superfood yacón in het biologische circuit hangen? Uitgebreid artikel op de website van Biojournaal over het feit dat de yacon nog in het biologische circuit blijft hangen. Interessant artikel wat ook ingaat op de gezondheidsaspecten van de yacon.
Ja, ik kijk al een tijd uit naar de yacon. Tot mijn grote spijt hebben we geen tuin (meer) en kunnen geen knollen meer poten. Maar in Twente is een boer die zich heeft toegelegd op yaconproducten. Normaal gesproken heeft die ook yaconsiroop, maar nu heb ik de laatste 2 potjes opgekocht. En wat bessenjam. Ik ben zéér benieuwd! Zeker met de zoetzure saus en wat ons betreft voor babi pangang…
Ik ben benieuwd naar je ervaringen met de siroop. Ik vraag me alleen af of je dezelfde gezondheidsvoordelen hebt van siroop als van de yacon zelf. Zelfde als dat je insulineniveau veel harder stijgt van sinaasappelsap dan van het eten van sinaasappels… maar ik heb me er verder niet in verdiept.
Dat weet ik dus ook niet. Yacon is sowieso een vrij nieuw product, althans voor mij. Maar ik “moet” iets af en toe met zoet. Heb al uit de VS lo han (druppels, dus niet de Chinese vruchtjes zelf) geïmporteerd, maar ik vind het wel een gedoe. Het zou ook door de EU worden goedgekeurd “binnenkort” en bevat helemaal geen koolhydraten.
Van yaconsiroop wordt gezegd dat die wel koolhydraten bevat maar dat je lichaam die niet kan opnemen (FOS). Het fijne weet ik er ook nog niet van… (https://blijsuikervrij.nl/blog/is-yacon-siroop-gezond-beter-dan-suiker/). Ik ben benieuwd, want aan de yacon zelf kan ik niet komen.
Ja, de zoetheid van de yacon komt voornamelijk van inuline. Die kunnen we zelf niet verteren, vandaar dat deze geen invloed heeft op onze bloedsuiker. Maar…. naarmate een product verder bewerkt wordt reageert ons lijf anders. Dat kan zijn omdat er minder vezels inzitten, of omdat we niet zo hoeven kauwen, of puur omdat het lichaam het niet meer herkent (als wat het is, in dit geval yacon) en dan denkt dat er suiker komt als het zoet proeft. Dan wordt de insulinekraan alvast open gezet. Op pure stevia (= de groene blaadjes) reageert je lijf ook anders dan op de bewerkte witte stevia. Maar yacon zelf is inderdaad nog niet volop verkrijgbaar (wel bij Ecoplaza schijnbaar) en is ook niet voor dezelfde toepassingen geschikt als een siroop natuurlijk. En voor wat betreft het ‘iets zoets moeten’, beste advies is om een tijd ‘door te zetten’, zo weinig mogelijk koolhydraten en helemaal geen toegevoegd zoet. Dat helpt. Echt. Het is een verslaving waar je even doorheen moet. Maar dat moet je dan uiteraard wel zelf willen!
Hoe dan ook, ik hoop dat de yaconsiroop je goed bevalt. Laat het nog maar eens horen. Ik ben benieuwd.